Kringuitje 2007 als metafoor van de burgemeestersverkiezing gemeente Utrecht

08-10-2007

Klein Galgenwaard van FC Utrecht, aan de Mytylweg, 14 september 2007, 14.25 uur: de VVD is landelijk in een crisis. De heren Pans en Wolfsen zijn dan nog geen 24 uur geleden bekend gemaakt als mogelijk te kiezen nieuw boegbeeld van het Utrechtse bestuur. Dan licht Anke Glasmeier van de gemeente Utrecht enkele gedachten toe over de communicatie achter enkele organisatorische aspecten aan het burgemeestersreferendum. Schenkt het door de gemeente aangetrokken Bureau O ons bij monde van Hans Blaauwendraat een blik in zijn keuken. Gunt Jerry Goossens ons de primeur van zijn column in het AD Utrechts Nieuwsblad over dit onderwerp. Daarna gaan we vooral fysiek met elkaar aan de slag. Zoals het tot een ‘touwtrekken’ zal komen tussen de burgemeesterskandidaten, komt het in dit Kringuitje tot een daadwerkelijke strijd tussen twee subgroepen van de op die manier door de quizmasters verdeelde Communicatiekring. De beide subkringen sluiten tot het einde van de strijd, nauwgezet hun eigen gelederen. En de winnaar is: de Communicatiekring Utrecht.

Anke Glasmeier van het Communicatiebureau gemeente Utrecht gaat onder meer in op de geschiedenis van de burgemeestersverkiezing: de bereidheid van Annie Brouwer, onze huidige burgemeester, een jaar langer aan te blijven, het besluit van de gemeenteraad een referendum te houden in zijn zoektocht naar een goede nieuwe burgemeester. Zij gaat in op de aanpak van het Communicatiebureau (opkomstbevordering, de kandidatencampagne en de eigen campagnes van de kandidaten). Zij noemt voorbeelden van de inzet van middelen. Zij licht toe dat vooral de bescheidenheid in de aanpak van Bureau O, één van de doorslaggevende factoren is in de keuze van de gemeente voor dit bureau. Vragen uit de zaal maken onder meer duidelijk met de inzet van welke communicatiemiddelen de gemeente Utrecht dit referendum zal ondersteunen: het benutten van bestaande culturele evenementen, het ter beschikking stellen van faciliteiten, de fietstaxi, het organiseren van discussiebijeenkomsten om de Utrechtse bevolking de gelegenheid te geven vragen te stellen aan de beide burgemeesterskandidaten. Uiteraard zullen de kandidaten Pans en Wolfsen het nu vooral zelf moeten doen. De gemeente richt zich met zijn communicatiedoelstelling op de opkomstbevordering. Wanneer de opkomst lager zal zijn dan 30% van de Utrechtse kiesgerechtigden, zal de gemeenteraad die keuze maken. De aanwezigen stellen vragen over onder meer in hoeverre de keuzemogelijkheid tussen de PvdA en de PvdA, opkomstbevorderend zal werken. Bekend is dat Utrecht een mensenmens zoekt als burgemeester. Bovendien is een burgemeester geen politieke figuur in het gemeentelijk bestuur. Waar het gaat om de door de bevolking te maken keuze, doet de partij van de kandidaat er nu minder toe; het blijft hoe dan ook PvdA. De beide kandidaten zullen nu dus ruim de gelegenheid krijgen zich als mensenmens te profileren. Zij mogen elk maximaal € 45.000,- uitgeven aan hun campagnes. Navraag leert ook dat de gemeente Utrecht in de gekozen doelstelling, geen subgroepen onderscheidt in de bevolking. Met de ingezette middelen moet in principe de gehele Utrechtse bevolking te bereiken zijn. De gemeente mág ook geen onderscheid maken tussen de ene en de andere groep. Voor de gemeente is de Utrechtse bevolking één grote doelgroep. Dit heeft te maken met het gelijkheidsbeginsel. De aanwezige leden van de Utrechtse Communicatiekring nemen er kennis van dat een blanco stem straks een stem zal zijn die zegt dat de gemeenteraad het maar moet zeggen; de bevolking mag zich dus actief bescheiden opstellen in deze verkiezing.

Het Bureau O
Hans Blaauwendraat gaat nader in op de strategie achter de communicatie. Het bord met de illusie van een hoofd boven de burgemeestersketting, door de hele stad al langere tijd zichtbaar, is een creatie van dit bureau. Communicatiekringleden zien daarin de artistieke hand van Dick Bruna. Ook Nijntje is zo helder en herkenbaar ontworpen. Dit wordt ontkend noch bevestigd. Nu is de fase van de verkiezing ingegaan. Daarin leent de kandidaat zijn profiel voor de inkleuring van het witte vlak in de cirkel als de verbeelding van het hoofd boven de ketting op de borden langs de Utrechtse wegen. De strategie van Bureau O brengt de verkiezing dichtbij de bevolking: met onder meer de fietstaxi waarmee loco-burgemeester Janssen onlangs nog rondreed in de stad om de aandacht op de verkiezing te vestigen, de tekenwedstrijd voor kinderen, een reportage van Netwerk, de borden die Bureau O nu zal aanpassen met daaraan de beeldtenissen van de kandidaten toegevoegd. Het Bureau O krijgt van de leden van de Utrechtse Communicatiekring in deze bijeenkomst nog enkele tips om rekening mee te houden in de campagne. Utrecht is nu duidelijk zichtbaar op weg naar 10 oktober, de dag van de verkiezing. Ook vertelt één van de leden hoe de campagne was opgezet in Zoetermeer en welke ervaringen in die stad zijn opgedaan met de verkiezing van de burgervader daar.

Jerry Goossens
Zijn column zal vooral ingaan op de keuzemogelijkheden die de Utrechtse bevolking gelaten zijn met de uitkomst van de selectieprocedure onder leiding van de commissaris van de koningin, Robbertsen. Jerry benadert hiermee de burgemeestersverkiezing vooral vanuit het politiek perspectief. Hij verwacht dat het een hele klus zal zijn de 30% van de kiezers over de drempel van het stembureau te verleiden.

Soms pontificaal uitbundig in het gras, soms met de hakken in het zand

De Utrechtse Communicatiekring gaat na deze presentaties vooral op de fysieke toer. ‘Samenwerking en competitie’ lijkt dan het thema te zijn. De scheidsrechters wijzen teams aan. De teams geven zichzelf een naam: DOS en TOP. Zij kiezen hun leider.
De rest van de middag verloopt zoals een nek-aan-nek-race. DOS en TOP bestrijden elkaar door weer en wind. Soms op het grasveld, soms in de zandbak, soms ook in de regen. Aanmoedigingen binnen hun eigen kringen, zijn niet van de lucht. Een enkele onverlaat voert regelmatig discussies met de scheidsrechter. De krachten van de deelnemers worden op de proef gesteld op het gebied van behendigheid, richtinggevoel, snelheid, kennis, spiritualiteit, en muzikaliteit. De scheidsrechters slaan de snelheid in de wind als doorslaggevende factor in de beredenering van de uitslag van het onderdeel ‘intelligentie’. Zo blijft tot op het laatste moment de race spannend en kan DOS door een kleine vergissing van TOP aan het slot van de race, toch nog winnen. Maar…wat maakt het uit? Beide teams waren tenslotte van één en dezelfde Communicatiekring Utrecht! De sportiviteit van de leden van de Communicatiekring, blijkt vandaag een opvallend grote kracht te zijn. De winnaar krijgt van TOP een ruimhartig applaus, al laten de hakken in het zand van DOS een diep sleepspoor achter na het touwtrekken, en is TOP DOS op meerdere gebieden te snel af. Na het diner vindt de prijsuitreiking plaats. Daarbij bevestigen de scheidsrechters dat eerlijk winnen niet eens zo belangrijk is. Zij belonen onder meer ook vals spelen. Bovendien krijgt de grootste pechvogel een grote indrukwekkend uitziende oorkonde. Uiteraard krijgt DOS als team tenslotte toch ook een prijs… Misschien moeten wij leden ons bezinnen op het bestuur van de Communicatiekring?

Viola Peulen lost met haar aankondigingen over enkele op handen zijnde personele wijzigingen aan het slot van deze bijeenkomst in dit selecte gezelschap, mogelijk niet eens een schot voor de boeg… De aanwezigen zullen de indruk hebben gekregen getuige te zijn geweest van op zijn minst twee primeurs in dit kringuitje, zo vol van actualiteiten… Dit uitje krijgt dus minimaal twee dikke staarten: één in het bestuur van de gemeente Utrecht, en één in het bestuur van De Communicatiekring Utrecht. De voltallige Communicatiekring en de gemeente Utrecht, zullen het spoedig vernemen. De organisatoren van de Kringuit 2007, Moniek van der Sanden en Koen van Tankeren, worden van harte bedankt…

Midden op de foto: de auteur van dit verslag in actie tijdens het uitje.

« Terug

Lees overig nieuws

Sluiten