‘Learn the rules like a pro, so you can break them like an artist.’
Pablo Picasso muntte dit motto. De schilder die de regels der kunst tot in de finesses beheerste en uitblonk in het artistiek afwijken daarvan. Diens uitspraak past bij haar, vertelt Monika Knottnerus. ‘Ik ben van de regels, van weten hoe het hoort, en probeer me ook constant te ontwikkelen. Ik lees voortdurend over mijn vak, bekijk veel films steeds opnieuw. Het gaat niet om blindelings de regels te volgen. Maar je moet ze wel kennen om er beheerst mee te kunnen breken.’

Deze stelregel past ze in haar werk veel toe. Videoproductiehuis PRezz, dat Monika samen met compagnon Pauline Teunissen runt in Doorn, heeft een netwerk van freelancers om zich heen: cameralieden, editors, animatoren, tekstschrijvers enzovoort. Elk met zijn of haar eigen specialisme. Per opdracht kiest ze wie bij die specifieke opdracht past. Tijdens de uitvoering blijft Monika kritisch. ‘Je kunt wel een aparte film willen maken en daarvoor een afwijkende stijl kiezen, maar de vraag is steeds: wat wil je communiceren? Past wat je doet bij de doelgroep, bij de rest van je film?’ Ze bedoelt maar: afwijken is OK, maar het moet wel een reden hebben. ‘Mijn rol zit onder andere in het bewaken van die functionaliteit.’

Bioscoop
De liefde voor het medium film zat er bij Monika al vroeg in. ‘Ik ben min of meer opgegroeid in de bioscoop waar mijn moeder werkte. Een van de oudste nog werkende bioscopen ter wereld, in Szczecin, Polen. Vrijwel dagelijks ging ik na school films kijken. Vaak zag ik ze meerdere keren, waardoor ik steeds in andere aspecten betekenis kon zoeken. Ik wilde regisseur worden, maar had te weinig vertrouwen in mezelf. Na studies Engelse en Nederlandse letterkunde rolde ik de marketing in. Om de kneepjes van dat vak te leren kennen, ging ik vervolgens marketingcommunicatie studeren. Bij een groot medisch bedrijf introduceerde ik de film als marketinginstrument. Vervolgens heb ik me gespecialiseerd in videomarketing. Hoe zorg je ervoor dat de boodschap van een film zijn doelgroep bereikt?’

Specialisatie en vakmanschap zijn vaste waarden voor Monika. ‘Het leuke van de UCK is dat ik daar weer mensen ontmoet met hun eigen specialismen, waardoor ik nieuwe dingen leer in andere disciplines.’

Filmtip van Monika: de Poolse prijswinnaar Ida (2013). ‘Alles is apart aan die film: het formaat, het zwart-wit, de composities. Maar elk beeld heeft een bewuste uitstraling en functie. Met eenvoudige middelen als uitsnede en compositie bereikt de regisseur die beklemmende sfeer.’ Binnenkort draait ze de film in haar eigen bioscoopzaaltje voor haar vrienden. ‘Hoe mooi is dat?’


Rubriek: Onder het motto
Veel leden van de UCK voeren een motto op hun profielpagina (alleen toegankelijk voor leden). Waarom koos iemand juist dit motto? Is het van eigen makelij of ontleend aan een inspiratiebron? Wat zegt dit over hoe jij in je werk staat? Anderen voeren geen motto. Nooit aan gedacht? Of is jouw boodschap te complex voor één lijfspreuk? En als je er dan toch een moest kiezen, werd het dan een Cruyffiaans aforisme of een klassiek filosofisch statement uit het Grote Boek der Citaten? Vanaf nu krijg je op ongeregelde tijden een kijkje in de professionele keuken van UCK-leden. Via het doorgeefluik van hun lijfspreuk. Veel leesplezier. NB. Wil jij meer over jezelf en je werk vertellen aan de hand van je motto? Neem dan contact op met Jac Janssen.