Afgelopen zaterdagmorgen is UCK-lid Leida van Voornveld in haar woonplaats Amersfoort overleden. Leida leed al enige jaren aan kanker. Sinds enkele weken was bekend dat zij de strijd tegen deze ziekte niet meer kon winnen. Aanstaande donderdag wordt ze gecremeerd.

Leida was communicatiemanager bij technisch dienstverlener GTI in Bunnik. Daarnaast was ze tot voor kort bestuurslid Communicatie voor de Borstkanker Vereniging Nederland. Bovendien was ze lid van de cliëntenraad van het Helen Dowling Instituut, dat is gespecialiseerd in psycho-oncologie.

Binnenkort komt een boek - getiteld 'Lekker belangrijk' - van Leida uit. Ze schreef het boek in de laatste maanden van haar leven.

Leida zou in oktober - net als vorig jaar - deelnemen aan de sponsorloop A Sisters Hope. Het was haar helaas niet gegund.

In magazine C verzorgde Leida een column waarin ze haar positieve en originele blik op het (werkzame) leven gaf. Hieronder - als herinnering aan Leida - een herplaatsing van een van haar columns. Ze schreef de column in januari 2007.

Het bestuur van de UCK wenst Leida's nabestaanden veel sterkte bij het verwerken van dit enorme verlies.

Beperkte tijd

Mogelijk hangt mij een vreselijke melding boven het hoofd: ongeneeslijk ziek en niet meer de lange levensverwachting die je nog denkt te hebben. Wat ga je dan doen?

Tja.... Reizen? Werken? Je inzetten voor een betere wereld? Piano leren spelen? Nooit meer lijnen? Een testament maken? Sporten? In je vriendenkring snijden? Nieuwe vrienden maken? Boeken lezen? Zingeving zoeken? Nooit meer tijdverspillen? Alle tijd nemen om niets te doen? Depressief worden? Of met hernieuwde kracht genieten van elke seconde? Veranderen?

Nee ik zou niet ineens een heel ander iemand worden. Ik zou dicht bij familie en vrienden willen zijn en genieten van het leven. LEVEN! Met alle aspecten die het voor mij leuk maken. Dus met nog steeds aandacht voor anderen, met werk, met muziek, kunst, cultuur en ook vakanties. Maar wetend dat je beperkte tijd hebt en dus bewuster kiezend wat je in welke mate wilt doen. Denk ik. Want ik heb dat ook nog nooit meegemaakt.

Wat ga je doen met je beperkte tijd? Natuurlijk komt de vraag nu concreter naar boven, maar we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. We moeten altijd keuzes maken over wat we in die beperkte tijd hoe en met wie willen doen. Het is belangrijk om de echt belangrijke zaken nooit uit te stellen en continu aandacht te houdenvoor de balans in het leven. Je weet immers nooit of je nog lang of kort hebt. En voor mij geldt hopelijk: wat de uitslag ook zal zijn, ik ga er een mooie tijd van maken!

Januari 2007, Leida van Voornveld