Hallo! Lunetten: wijkmagazine goed onthaald
Een wijkmagazine voor en door de bewoners van Lunetten, gemaakt met steun van de gemeente. Welk doel dient die steun? Het eerste nummer krijgt alvast een warm onthaal.
Makers én bewoners keken er reikhalzend naar uit: het eerste nummer van de Hallo! Lunetten. Half september plofte het wijkmagazine bij de meeste bewoners op de mat. De distributie kende nog wat kinderziekten, een ervaring die in de volgende nummers wordt meegenomen. Maar de eerste reacties zijn bemoedigend. Op de facebook-pagina: ‘Geweldig leuk blad. Kijk al uit naar de volgende. Bedankt.’ ‘Ziet er keurig verzorgd uit.’ ‘Geweldig blad. Erg enthousiast! Super en mee doorgaan!’ ‘Erg mooi en interessant. Volgende editie 2x zo dik graag;-)’. Het AD pikte het magazine op en plaatste een artikel met foto.
Het magazine, verspreid in een oplage van 5500 stuks, telt 16 pagina’s op mat papier met veel fraaie fotografie, gevarieerde en vlot geschreven en opgemaakte artikelen en berichten, positief van toon. Net geen glossy, maar dat moest het ook niet worden.
Communicatieadviseur Elles Rozing ontwikkelde samen met ontwerper Hans Smeijsters (Grifontwerp) het inhoudelijk en creatief concept. Rozing voert de hoofdredactie. Officieel, zegt zij, is dit een bewonersinitiatief uit de wijk. Maar zo ging het niet helemaal. Rozing zat eerder in de redactie van de wijkkrant voor Hoograven en dacht: zou zoiets ook niet in Lunetten welkom zijn? ‘Lunetten kent veel losse initiatieven naast elkaar, maar er ontbrak een overkoepelend, verbindend element als een eigen huis-aan-huisblad.’ Toen ze dit voorlegde aan de gemeente was men meteen enthousiast. Mits ze een groep bewoners wist te motiveren het blad te maken. Dit was vrij snel rond. Rozing kende een fotografe in Lunetten, die weer een grafisch vormgever kende, die weer andere Lunettenaren inschakelde... Vanaf toen ging het hard. Het blad wordt betaald uit het gemeentelijk Leefbaarheidsbudget. Voor de opstart van het eerste nummer ontvingen Rozing en grafisch ontwerper Hans Smeijsters een vergoeding.
Wat was voor de gemeente de reden om dit initiatief te ondersteunen?
‘Onze opdracht was: zet Lunetten op de kaart. Het gaat om onderlinge verbinding, trots op de wijk, ken je buren, sociale samenhang. Op dat gebied viel zeker nog winst te behalen.’
Hoe weet de gemeente of dit gelukt is?
‘Los van wat je op straat hoort: het effect is mooi te zien op de sociale media. Op onze eigen facebookpagina en twitteraccount stromen de reacties binnen. Mensen bieden aan het blad door te sturen aan wie het niet heeft, zulke dingen. Zo zie je dat dit initiatief effect heeft.’
Waarom print en bijvoorbeeld geen website? Of een wijkkrant?
‘In een krant en ook op een website hoort actualiteit maar wij verschijnen vier keer per jaar. Een magazine is geschikter voor achtergrond en menselijke verhalen. Bovendien valt hij nu bij iedereen op de mat. Er zijn mensen die niet op internet uit de voeten kunnen en die we anders niet zouden bereiken, denk aan ouderen. Op Facebook was het berichtbereik binnen een week bijna 2700; bijna eenderde van het aantal inwoners van de wijk. De inzet van sociale media inzetten geeft veel interactie met vrij weinig inspanning die bovendien niks kost. Een foto van een stapel die ik in de Musketon had neergelegd werd 832 keer gezien. Een post rond de bezorging kreeg 1,9 k views. Het gaat ook om de aard van de reacties. Die zijn zeer positief. We krijgen zoveel tips en verhalen dat de volgende nummers zich min of meer vanzelf vullen.’
Moet heel Utrecht nu aan het wijkmagazine?
‘Je moet een groepje enthousiastelingen vinden die het doet! Het is fijn dat veel wijken al een krant hebben. Neem Aanzet, de Oostkrant en Mens en Wijk. Intussen hebben we contact met hen, we wisselen zaken uit en kunnen misschien van elkaar leren. Het lijkt Hans en mij leuk om dit voor andere wijken te maken.’
Want?
‘Want het is een mooi concept, dat werkt, en ook nog eens erg leuk om te doen. Verder vind ik het leuk om in een team aan zoiets te werken. De kracht van deze redactie van vrijwilligers is dat we met goede mensen werken, die duidelijk een gezamenlijk doel voor ogen hebben.’
Wil je het blad online inzien? Blader hier: http://issuu.com/hallolunetten/docs/hallo_lunetten_sept_2015/1